Opgave was om de stadioncapaciteit te vergroten naar 44.000 zitjes, dus circa 9000 extra. In ons ontwerp wordt de langstribune aan de spoorzijde en de beide koptribunes vergroot door extra rijen stoelen toe te voegen. De hoeken, die van recente datum zijn, blijven in tact.
Het architectonisch beeld is opgebouwd door gebruik te maken van bestaande elementen. Die elementen zijn de witte plint met strookramen en de afgeronde, met glanzend metaal beklede hoeken. De bedoeling is om het stadion, dat momenteel uit zelfstandige gebouwen bestaat meer tot een eenheid te vormen. Het doorzetten van de horizontale lijnen in de plint van het gebouw is daarvoor zeer belangrijk.
De nieuwe trubunes vormen forse volumes, waardoor de bestaande ronde hoeken meer als entreegebouw gaan werken en ze hun ietwat introverte karakter verliezen. De nieuwe tribunes worden voorzien van afgeronde metalen daken die zich om de tribune plooien. De kopwanden van deze tribunes (links en rechts van de ronde hoeken) zijn met twee vloeiende curves vorm gegeven. Eén curve bestaat uit een glazen vlak en geeft de verbinding van binnen naar buiten aan. De andere curve is die van het dak en geeft het gebouw als het ware een taille door naar binnen te buigen. Onder de nieuwe tribunes zijn foyerruimtes ontworpen met een glazen gevel. Daardoor opent het gebouw zich meer naar de stad, een spel van zien en gezien worden.
De nieuwe daken worden gedragen door twee grote spanten die over het stadion geplaatst worden. Dit spant kan ook dienen om later een schuifdak te dragen. De diagonale structuur van de spanten komt terug in de kolommen die de tribune ondersteunen.